 |  |
Rozwody
Sporządzamy pozwy rozwodowe lub odpowiedzi na takie pozwy.
Doradzamy w sprawie taktyki procesowej oraz dążymy do korzystnego rozstrzygnięcia kwestii władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem oraz określenia zasad ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka (obowiązek alimentacyjny). Reprezentujemy klienta podczas rozpraw sądowych oraz sporządzamy pisma procesowe w toku sprawy.
Wszelkie informacje uzyskane od klienta w związku ze sprawą są objęte tajemnicą radcowską.
Najczęściej zadawane pytania (FAQ):
Ile wynosi opłata sądowa od pozwu o rozwód?
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłata od pozwu o rozwód wynosi 600 zł. W razie zasądzenia alimentów na rzecz małżonka w orzeczeniu kończącym postępowanie w instancji, pobiera się od małżonka zobowiązanego opłatę stosunkową od zasądzonego roszczenia, a w razie nakazania eksmisji jednego z małżonków albo podziału wspólnego majątku pobiera się także opłatę w wysokości przewidzianej od pozwu lub wniosku w takiej sprawie (art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).
Jakie są przesłanki orzeczenia rozwodu?
Na podstawie przepisów art. 56 k.r.o. można wyróżnić jedną przesłankę pozytywną orzeczenia rozwodu w postaci trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego oraz trzy przesłanki negatywne, tj. żądanie rozwodu przez małżonka wyłącznie winnego rozkładu pożycia, sprzeczność rozwodu z dobrem wspólnych małoletnich dzieci oraz sprzeczność z zasadami współżycia społecznego.
Sąd rozwodowy ustali istnienie przesłanki pozytywnej, a następnie zbada, czy nie występuje którakolwiek z przesłanek negatywnych. Ustalenie przesłanek negatywnych powinno zostać poprzedzone ustaleniem przesłanki pozytywnej. Przykładowo niedopuszczalność rozwodu w sytuacji, kiedy żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia (art. 56 § 3 k.r.o.) możliwa jest wówczas, gdy sąd ustali, że ma miejsce rozkład pożycia (por. G. Jędrejek, Kodeks rodzinny i opiekuńczy, Komentarz, art. 56, tezy 2,4, LEX).
Przesłanka pozytywna orzeczenia rozwodu
Przesłanka pozytywna rozwodu zostaje spełniona wówczas, gdy rozkład pożycia jest trwały i zupełny. Rozkład ma charakter zupełny, jeżeli ustały więzi fizyczne, duchowe i gospodarcze małżonków. Zachowanie co najmniej jednej z więzi, np. gospodarczej, sprawia, że nie można mówić o pozytywnej przesłance orzeczenia rozwodu. Podobnie istnienie więzi cielesnej, mimo braku więzi duchowej i gospodarczej, świadczy o tym, że rozkład pożycia nie ma charakteru zupełnego, a powództwo rozwodowe powinno zostać oddalone (por. orzeczenie SN z dnia 5 stycznia 1952 r., C 431/51, NP 1953, nr 5, s. 81; orzeczenie SN z dnia 6 października 1951 r., C 188/51, OSN 1952, nr 3, poz. 72).
Trudności może sprawiać stwierdzenie przez sąd trwałości rozkładu pożycia, która związana jest zawsze z prognozą co do przyszłości. Z pewnością rozkład ma charakter trwały, jeżeli małżonkowie pozostają w nowych związkach małżeńskich, a tym bardziej, jeśli w tych związkach narodziły się dzieci.
Przesłanki negatywne orzeczenia rozwodu
A. Sprzeczność orzeczenia rozwodu z dobrem wspólnych małoletnich dzieci
W wytycznych wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej w zakresie stosowania przepisów art. 56 oraz art. 58 k.r.o., zawartych w uchwale z dnia 18 marca 1968 r., III CZP 70/66, LEX nr 657, SN wskazał na następujące kryteria pozwalające stwierdzić istnienie negatywnej przesłanki rozwodu, jaką stanowi dobro wspólnych małoletnich dzieci: 1) należy rozważyć, czy rozwód nie spowoduje osłabienia więzi z dziećmi tego z małżonków, przy którym dzieci nie pozostaną, w stopniu mogącym ujemnie wpłynąć na wykonywanie jego obowiązków rodzicielskich; 2) jeżeli rozwód dotyczyć ma małżeństwa wielodzietnego, w którym obowiązek utrzymania i wychowania małoletnich dzieci w pełni wyczerpuje możliwości zarobkowe i majątkowe małżonków, to wzgląd na dobro tych dzieci może przemawiać przeciwko orzeczeniu rozwodu i otworzeniu w ten sposób ich rodzicom możliwości założenia nowej rodziny; 3) orzeczenie rozwodu doprowadzi do zaspokajania potrzeb materialnych i moralnych w mniejszym stopniu niż obecnie; 4) orzeczenie rozwodu pogłębi konflikt co do wychowywania dzieci. Do pomocniczych kryteriów SN zalicza wiek dzieci, ich dotychczasowe stosunki z rodzicami, jak również stan zdrowia i stopień wrażliwości dzieci. Istotną pomoc dla sądu może stanowić opinia biegłego psychologa.
B. Sprzeczność rozwodu z zasadami współżycia społecznego
W uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 18 marca 1968 r., III CZP 70/66, LEX nr 657, SN uznał, że orzeczenie rozwodu jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego wtedy, gdy z zasadami tymi nie dałoby się pogodzić rażącej krzywdy, jakiej doznałby małżonek sprzeciwiający się orzeczeniu rozwodu albo gdy przeciw rozwodowi przemawiają poważne względy natury społeczno-wychowawczej, powstałe na tle złego traktowania i złośliwego stosunku współmałżonka lub dzieci albo innych przejawów lekceważenia instytucji małżeństwa i rodziny lub obowiązków rodzinnych.
C. Żądanie orzeczenia rozwodu przez małżonka wyłącznie winnego rozkładu
Zgodnie z art. 56 § 3 k.r.o. rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
W jakich przypadkach sąd orzeknie o winie za rozkład pożycia małżeńskiego?
Zgodnie z art. 57 k.r.o. orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.