25 VII 2013, 12:56:00

Pozwana wskazywała, że nie doręczono jej pisma zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Pocztowe potwierdzenie nadania, na które powoływała się powódka, jest w świetle art. 244 k.p.c. w związku z art. 45 Prawa pocztowego z dnia 12 czerwca 2003 r. (tekst jednolity z dnia 14 października 2008 r., Dz. U. Nr 189, poz. 1159, ze zmianami) dokumentem urzędowym, z którego wynika fakt wysłania listu poleconego, a nie jego doręczenia.
Pozwana podnosiła również, że „Wypowiedzenie umowy”, które miało jej zostać rzekomo doręczone, zostało podpisane „za Zarząd S.” przez K. K. – Starszego Specjalistę ds. Windykacji. Osoba ta nie posiadała pełnomocnictwa do wypowiadania umów w imieniu "S".

Żądanie powódki jest przedwczesne.

Pozwana wskazuje, że nie doręczono jej pisma zawierającego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Pocztowe potwierdzenie nadania, na które powołuje się powódka, jest w świetle art. 244 k.p.c. w związku z art. 45 Prawa pocztowego z dnia 12 czerwca 2003 r. (tekst jednolity z dnia 14 października 2008 r., Dz. U. Nr 189, poz. 1159, ze zmianami) dokumentem urzędowym, z którego wynika fakt wysłania listu poleconego, a nie jego doręczenia. W tej sytuacji ustalenie, czy list został doręczony pozwanej, wymaga uwzględnienia innych jeszcze dowodów. Jak wiadomo, przesyłki rejestrowane (w tym przesyłki polecone) są nie tylko przyjmowane „za pokwitowaniem nadania”, ale także wydawane „za pokwitowaniem odbioru” (por. art. 3 pkt 19 i 20 Prawa pocztowego). Kwestia, czy list polecony, na który powołuje się strona powodowa, został doręczony pozwanej, może być jednoznacznie rozstrzygnięta tylko na podstawie dowodu w postaci pokwitowania odbioru. Wobec niewystąpienia o przeprowadzenie przez pocztę postępowania, które mogło taki dowód dostarczyć, nie ma podstaw do przyjęcia, że powódka udowodniła fakt doręczenia przesyłki.
Trzeba przy tym podkreślić, że zgodnie z § 10 ust. 1-3 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych z dnia 9 stycznia 2004 r. (Dz. U. Nr 5, poz. 34, ze zmianami) operator świadczy usługę w sposób umożliwiający uzyskanie potwierdzenia odbioru przesyłki rejestrowanej, wyłącznie na pisemne żądanie nadawcy. Potwierdzenie odbioru polega na doręczeniu nadawcy formularza z pokwitowaniem adresata odbioru przesyłki rejestrowanej lub przekazu pocztowego. Operator przyjmuje w placówce nadawczej od nadawcy żądanie, o którym mowa wyżej, na odpowiednio wypełnionym formularzu dołączonym do przesyłki, opatrzonym napisem „Potwierdzenie odbioru”.
Powódka miała zatem możliwość zwrócenia się do Poczty Polskiej o przekazanie potwierdzenia odbioru listu poleconego przez pozwaną, co stanowiłoby dowód doręczenia przesyłki. Dowód nadania przesyłki rejestrowanej może stanowić co najwyżej uprawdopodobnienie tego faktu.
Trzeba także podkreślić, że pozwana nie jest w stanie wykazać faktu negatywnego w postaci niedoręczenia jej przesyłki, gdyż, według cytowanego już Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych z dnia 9 stycznia 2004 r. (Dz. U. Nr 5, poz. 34, ze zmianami), nie jest osobą uprawnioną do występowania z roszczeniami reklamacyjnymi względem Poczty. Z żądaniem takim może wystąpić jedynie powódka.

Przede wszystkim zauważyć należy, że pismo z dnia ... zatytułowane „Wypowiedzenie umowy” zostało podpisane „za Zarząd S.” przez K. K. – Starszego Specjalistę ds. Windykacji. Osoba ta nie posiada pełnomocnictwa do wypowiadania umów w imieniu "S".
W aktach sprawy brak dokumentu, z którego wynikałoby udzielenie przez Zarząd "S." Pani K. K. pełnomocnictwa do wypowiadania umów kredytowych. Dokumentem takim nie jest z pewnością „Zakres obowiązków Starszego Specjalisty ds. Windykacji”, gdyż nie ma w nim mowy o dokonywaniu czynności prawnych w imieniu "S.", a jedynie o zakresie czynności, które zostały powierzone Pani K. K. jako pracownikowi "S.".
Co więcej, zgodnie z art. 39 pkt 3a ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym z dnia 20 sierpnia 1997 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 769, ze zmianami) w dziale 2 rejestru przedsiębiorców zamieszcza się dane dotyczące pełnomocników spółdzielni oraz zakresu ich pełnomocnictwa. Z odpisu z KRS "S." nie wynika, aby Pani K. K. udzielono pełnomocnictwa do wypowiadania umów.

Pozwana kwestionuje także poprawność samego dokumentu „Wypowiedzenia umowy” z dnia ... . Pismo to nie zawiera oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, a jedynie informację o podjęciu takiej decyzji przez Zarząd "S." („S." informuje, iż uchwałą nr 2 z dnia ... Zarząd "S." wypowiedział Panu (-i) umowę kredytową nr ... …”). Informacja o podjęciu przez Zarząd "S." decyzji o wypowiedzeniu umowy nie jest równoznaczna ze złożeniem takiego oświadczenia względem kredytobiorcy. Pozwana podkreśla, że uchwała nr 2 z dnia ... nie została jej doręczona. Powódka wniosła o przeprowadzenie dowodu z takiej uchwały dopiero w piśmie z dnia ..., co należy uznać za spóźnione. Jak wynika bowiem z twierdzeń samej powódki, w piśmie z dnia ... została ona zobowiązana przez Sąd do złożenia w ciągu 7 dni pisma procesowego, w którym powoła wszystkie twierdzenia, zarzuty i dowody, pod rygorem ich pominięcia. Powódka, w wyznaczonym przez Sąd terminie, nie przedłożyła ww. uchwały. Złożenie jej na tym etapie postępowania jest ewidentnie spóźnione, zwłaszcza jeśli się zważy, że powódka chce w ten sposób wykazywać sam fakt wymagalności jej roszczenia, co powinno zostać udowodnione już w pozwie.
Poza tym pozwana zauważa, że uchwała nr 2 z dnia ... nie ma charakteru wypowiedzenia, gdyż nie ma w niej mowy o terminie wypowiedzenia, ani o jego przyczynach.

Mając wszystko powyższe na uwadze wnoszę jak na wstępie.