Prowizja za udzielenie pożyczki refinansującej – Odpowiedź na wezwanie do zapłaty

Jedna z klientek Kancelarii zwróciła się z prośbą o pomoc w sprawie bezzasadnie naliczonych przez firmę pożyczkową prowizji z tytułu udzielania pożyczek refinansujących. Oprócz sporządzenia wniosku o podjęcie interwencji w sprawie przez Rzecznika Finansowego, Kancelaria przygotowała także odpowiedź na wezwanie do zapłaty, skierowane do pożyczkobiorczyni.

Poniżej przedstawiam treść tej odpowiedzi.

[Data]

[Oznaczenie stron]

Odpowiedź na wezwanie do zapłaty

W odpowiedzi na wezwanie do zapłaty z dnia … dotyczące umowy pożyczki nr … z dnia …, uprzejmie wyjaśniam, że odmawiam zapłaty, wskazując na nieistnienie dochodzonego przez Państwa Spółkę zobowiązania.

W uzasadnieniu wskazuję, że reklamacjami z dnia … r. zwróciłam się do Spółki o dokonanie zarachowania dokonanych przeze mnie spłat w łącznej wysokości … na poczet należności głównej wynikającej z udzielonej pożyczki nr … z … r. oraz pożyczek refinansujących, a także dokonanie zwrotu ewentualnych nadpłat.

W uzasadnieniu powołałam się na naruszenie przepisów o maksymalnych pozaodsetkowych kosztach kredytu (art. 36a-c Ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim), skutkujące tzw. sankcją kredytu darmowego (art. 45 Ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim). W szczególności zwróciłam uwagę na fakt, że naliczanie kolejnych opłat z tytułu refinansowania pożyczki było niezgodne z przepisami prawa, gdyż prowadziło do przekroczenia wskazanego wyżej maksymalnego, dopuszczalnego poziomu pozaodsetkowych kosztów kredytu.

W związku z powyższym podtrzymuję swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, zgodnie z którym pobieranie przez Państwa Spółkę kolejnych opłat z tytułu refinansowania pożyczki było niezgodne z przepisami prawa. Co za tym idzie, dokonane przeze mnie wpłaty powinny zostać zarachowanie na poczet należności głównej, skutkując jej umorzeniem.

Jednocześnie informuję, że we wskazanej wyżej sprawie wystąpiłam już do Rzecznika Finansowego z prośbą o podjęcie interwencji.

Zasadność prezentowanego przeze mnie stanowiska potwierdzają także liczne orzeczenia sądów powszechnych (por. wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 listopada 2019 r., I1 C 731/19; wyrok Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 19 listopada 2018 r., I C 1643/18; wyrok Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi z dnia 29 października 2020 r., VIII C 208/20).

Mając wszystko powyższe na uwadze, uprzejmie proszę o zaprzestanie w stosunku do mnie dalszych czynności windykacyjnych pod rygorem złożenia przeze mnie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa z art. 304 § 2 k.k. : „Kto, w zamian za udzielone osobie fizycznej świadczenie pieniężne wynikające z umowy pożyczki, kredytu lub innej umowy, której przedmiotem jest udzielenie takiego świadczenia z obowiązkiem jego zwrotu, niezwiązanej bezpośrednio z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby, żąda od niej zapłaty kosztów innych niż odsetki w kwocie co najmniej dwukrotnie przekraczającej maksymalną wysokość tych kosztów określoną w ustawie, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”

[Podpis]